Vlissingen, zaterdag, 13 mei 2017
Vandaag zijn we via de LF1b, Dishoek en Zoutelanden naar Domburg
gefietst. aangekomen in Zoutelande werden weer eens getrakteerd op een buitje. Steeds opnieuw een excuus om een overdekt terras op te zoeken of langer te blijven zitten. Op weg naar Domburg nog ff wat gestoeid met de regenkleding, die ff later weer uitgedaan kon worden omdat die overbodig was geworden omdat de zon zich opnieuw aandiende. In Domburg aangekomen moesten er door de dames wederom geshopt worden, terwijl wij mannen ons konden vergapen aan een stoet van motoren met zijspan en trikes met gehandicapten als passagiers. Een gebulder en getoeter van jawelste. Bij die machines zaten er wel enkele juweeltjes tussen. Op weer op krachten te komen hebben we wat kibbeling en een sliptongetje verorberd alsof die biertjes en roseetjes de voorraad energie al niet genoeg aangevuld hadden. De terugtocht verliep was wat minder aangenaam, want we werden getrakteerd op een behoorlijke tegenwind en de GPS Garwin voerden ons niet langs de mooiste paden. Omdat ik de route, weliswaar op dringend advies van Yvonne, had uitgezet heb ik dan ook een par keer moeten aanhoren. Nee voor de mooiste route moesten we tot de volgende dag wachten. We hebben onderweg in het plaatsje Aagtekerke nog wel even het ringsteken bekeken. Dit omdat de GPS ons via een omweggetje door het dorpje leidde. Een prachtig gezicht om te zien hoe die Belgische trekpaarden vanuit stilstand in galop het korte parcours aflegden. Omdat ik de neiging heb om met tegenwind steeds harder te gaan trappen, hebben we blijkbaar een heel stuk met een gemiddelde ban 24 Km/h gefietst. Ook daar kreeg ik de nodige opmerkingen over, ondanks dat de fietsen van de dames voorzien waren van een Elektromotor. Uiteindelijk zijn we terug op het fietspad door de duinen gekomen en hebben bij “de Spar” ook nog wat inkopen kunnen doen.
Het fietspad leidde wederom langs het strandpaviljoentje aan de Boulevard richting Vlissingen. Met een drankje en het zonnetje was al het “kleine leed” alweer vlug vergeten. ‘sAvonds “Kip pili pili’ gehaald bij het Portugees restaurant waar we de eerste avond gegeten hadden. Het afhalen nam wel een hele poos in beslag met als gevolg dat we pas na 21:00 aan onze dis zaten met de “pili pili kip”, de ietwat te vaak en te lang opgewarmde bami en miehoen. ook hier gaat het gezegde op; “honger maakt rauwe bonen zoet!” Nog ff naar het Europees songfestival gekeken om daarna in ons bed te duiken met het vooruitzicht van een tocht naar Veere.